Şimdi inliyor yürek karanlık günlerde
Kendi için
Buzdağını eriten ilk sendin dağlarda
Sen gülleri olmayan dikenli daldın
Buzdağısın artık yürekte
Mart ayında kışın ortasında
Işık saçmıştın bir anda yakamozda
Soğuk rüzgarla yagan yağmurda
Buzdağına gelmiştin bir anda bilmeden
Yürek erimişti buzdağı bilmeden
Sesin dağıtıyordu parça parça
Sevgi için atıyordu yürekler
Sen varsın diye erimişti alacakaranlıkta
Okyanusta erimeyecek artık
Buzdağı yürekte dolunayda
Almayacak yürek kimseyi artık enginlere
Atmayacak yürekler artık birlikte bundan sonra
Daldın çiçeksiz bol dikenli
Buzdağı oldun soguk yürekle
İnlemiyor yürek geceler aydınlık enginlerde
Kayıt Tarihi : 19.11.2006 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar
Saygılar
TÜM YORUMLAR (12)