Büyürler Bizim Çocuklar Şiiri - Ahmet Yo ...

L/: Ağlayarak doğar bizim çocuklar
Saklambaç oynayarak büyürler Gümüşi gölgeleri düşer
Yanakları üstüne uzun kirpiklerinin
Bakarlar yıldızlar gibi ışıl ışıl
Gökyüzünde maviye ve güneşteki sarıya
Kimsenin görmediğini görürler
Duyarlar hiçbir kulağın duymadığını
Ağlayarak doğarlar bizim çocuklar
Körebe oynayarak büyürler.
2/:
Yağmurlarda kalmış oğlaklar gibi
İlk baharda ıslak doğar çocuklar
Temmuz sıcağında kuruyarak büyürler
Elleri yumucuk ama bereketli
Kocaman bir harman yeri kadar Ağustosla burun buruna ayakları
Hırsla kavrar çatlayan toprakları
Bir yaramaz güneş yakar onları
Çorak eylül gibi kokar bahtları
Ipıslak doğarlar bizim çocuklar Büyürler kuruyarak.
3/:
Dünyadan habersiz doğar çocuklar
Yaşamı öğrenerek büyürler
Bilmezler ateşin 'cıs'
Suyun boğucu olduğunu Her adımda yeniden tanırlar hayatı
Beyinlerinin gizemini keşfederler
Yumuk ellerini, minik ayaklarını Yani kocaman yüreklerini Veya içlerinde saklanan kendilerini
Ve her dokunuşta eşyayı tanırlar
Habersiz doğar bizim çocuklar
Öğrenerek büyürler.
4/:
Çevrelerini sevindirerek doğar çocuklar
Büyüklerini üzerek büyürler
Düğünde, bayramda sevinci
Savaşta, ölümde tasayı
Yaşamdaki tüm acıyı öğrenirler
Yorgunluğu her yokuşta
Karanlık geceyi aydınlık gündüz içinde
Geçimde dert denilen şeyi
Kendisine gereken her nesneyi
Heceyi, sözcüğü ve tümceyi
Çevresinde pervane olan herkesi
Sevindirerek doğar çocuklar
Üzerek büyürler büyüklerini.

İki Boyacı Kardeşin Şiiri

I/:
İki kardeş boyacıyız
Kentin en kenar mahallesinde
Ve o mahallenin en yoksul evinde
Bir ben ağabey olarak
Bir de küçük kardeşim Veli
İkimiz geçindiririz evimizi
Ben boya sandığını taşırım
Kardeşim Veli küçük daha
O taşır teneke oturağı ancak.
II/:
Ayakkabı boyasının hasını
Cilanın en badem yağlısını
Kullanırız yıllardan beri
Müşterinin en iyisini
Ben ayağından tanırım da
Kardeşim Veli küçük daha
O tanıyamaz kim, kimdir?
Kim bahşiş verir?
Kim inkar eder vereceğini?
III/:
Ben bazen uzanırım Cebeci'ye
Hatta Yenişehir istasyonuna
Gecekondular semti Mamak'a
Kentin ortasındaki kalabalık Kızılay'a
Hatta Gençlik Parkına
Kardeşim Veli küçük daha
Ancak takılabilir bizim sokağa.
IIII/:
'Parlamazsa para yok bizde.' diyerek
Geçim teknemiz bir elimizde
Öbür elimizde ise
Boyayıp fırıncının pabuçlarını
Parasız aldığımız yanık ekmek
Kuğulu parka ineriz her pazar
Ekmek teknemiz bir elimizde
Öbür elimizde ise
Boyayıp simitçinin pabuçlarını
Beleşe aldığımız simitin artık gevreği
Bir küçük kardeşim Veli ısırır ucundan
Bir ben onun ağabeyi olarak
Bir küçük kardeşim Veli...
Bir de ben azar azar...
Kardeşim Veli küçük daha
Yeter ona bu simitin çeyreği.