BÜYÜMEZ ÇOCUKLAR GAZZE’DE
Güneş doğmaz,
Yağmur yağmaz,
Bahar gelmez Gazze de,
Açamaz tomurcuklar.
Gözlerde endişe,
Gözler de korku,
Yüzlerde hüzün,
Gülmez çocuklar.
Kaymaklı dondurma,
Pamuk şeker,
Kağıt helva,
Bilmez çocuklar.
Oyuncakları varmıdır hiç,
Uyurken, baş ucuna koydukları,
Bir tek gün olmuşmudur ki,
Sokaklarda özgürce koşup,
Oynamaya doydukları,
Kim bilir,
Düşlerde belki,
Ansızın, bomba yağar,
Mermi yağar,
Üzerine Gazzenin
Vakit saat yok,
Ölüm kusar,
İnsan suretindeki, vahşi yaratıklar,
Orda insanlık iflas eder,
Ve medeniyet! Susar.
Yediveren gül goncaları,
Kan kırmızı düşer toprağa,
Büyümez çocuklar.
Büyüyemez çocuklar.
Süleyman ŞEN
ARALIK 2007
Kayıt Tarihi : 25.3.2010 15:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)