Sekerken duvarların üstünde
Babamdı elimden tutan.
Güven, şefkat
Korkusuzluktu hissettiğim
Küçüktüm... Küçücük.
Babamın eli hala elimde.
Büyümedim ki...
Ondandır,
Ellerimdeki incecik şefkat zırhı.
Gözlerimdeki masumluk,
Hayatta dimdik duruşum.
Neşem, kahkahalarım, sevgim
Hepsi babamın dokunuşları.
Büyümedim ki...
1 Kasım 2013
Nesrin PekinselKayıt Tarihi : 21.12.2013 16:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesrin Pekinsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/21/buyumedim-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!