Büyüme Çocuk Şiiri - Zerdal Aydın

Büyüme çocuk

Bu dünya bizim değil kötülerin dünyası iyi yürekli olanlar birer birer gitti zaten dışarda koca bir dünya acımasızlık boyunun on katı ve bu acımasızlık yılmaz artık Dinmez çocuk çünkü yok artık güneyi bölünmüş denizi yitirilmiş direniş çığlıkları o güzel şarkıları söyleyen sağlam bir kayası yok sesini sesime yankılamasını sağlayan bu dünyada artık yaşamak zor çayanlar dar ağacında çiyanlar ön safada ve yüreği temiz yusuf yok artık Aslanı çakala yem eden acımasız bir dünya var artık kimse görmez ama bütün son baharlar bu güzel insanların Hasretiyle sararıp solar onların göz yaşıdır dolup taşan ırmaklar varıp Sahra çöllerinde secde edip kuruyan bunca damlalar onların uğruna bir ölüp bin dirilen pir sultan Abdal diyarı diriyi ölü eyledi umut yok çocuk büyüme artık bu dünya bizim değil kötülerin dünyası yüzünü güldüren iyi niyetli kemal amcalar çoktan gitti çocuk renga renk misketlerini kırdılar balonlar yerine bombalar patlıyor büyüme çocuk zaten ölürsün bu acımasız dünyada