Büyüme çocuk!
Sen büyüdükçe annen baban ölüme yaklaşacak.
Annenin babanın kıymetini bil.
Onları canından çok sev, kırma.
Büyüyen insanlar kaybedince pişman olacak...
Büyüme çocuk!
Bir vedanın peşini bir başka veda bırakmayacak.
Sen ne kadar çok veda görürsen gör
Her gördüğün veda da içindeki sızı büyüyecek.
Her veda da çocukluğun uzaklaşacak.
Büyüme çocuk!
Hani oynamaya doyamadığın o oyuncakların var ya
Hepsini çöpe attıracaklar.
Çocukluğunu senden çalacaklar çocuk.
Her geçen gün çocukluğunu unutturacaklar...
Büyüme çocuk!
İnsanların ne mal olduğunu büyüyünce anlayacaksın.
Menfaatleri uğruna adam satanları büyüyünce tanıyacaksın.
Sana işleri düşünce aranacak,
Kötü gününde yalnız bırakılacaksın...
Büyüme çocuk!
Hayat engelleriyle hep zorlayacak seni.
Tam mutlu oldum derken indirecek felek sillesini.
Hevesin kursağında kalakalacaksın öylece.
İsyan etme sakın bu bi takdiri ilahi...
Büyüme çocuk!
Kıymetini bil çocukluğunun.
Büyüyünce bugünlerini özletecekler.
Çocukluğuna dönmek için can atsanda
Hayallerini elinden alıp seni üzecekler...
Kayıt Tarihi : 8.8.2015 11:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
06/08/2015
![Arman Marazyan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/08/buyume-cocuk-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!