Büşra Ocak Şiirleri - Şair Büşra Ocak

Yoksun bak yine yanımda,
Tek başıma beklediğim odamda,
Yoksun yine yanmda tam şurada,
Bir ağrı var işte tam şuramda.

Sarı bir sonbahar şarkısnda,

Alışamadığım şehrin sokaklarında yürüyorum,
Rüzgar adını sayıklıyor kulağıma,
Kokunlar beraber yağmur damlıyor yüzüme,
Damlasıyıla bir atıyor kalbim,
Yüzüme çarpan her damlada dokunuşunu hissediyorum,
Hiç bir zaman alışamadım bu şehire,aynı sensizliğe alışamadığım gibi.

Kimi seversen sev,
Ne kadar seversen sev,
Kalbinde ki özlediğinse,
Sadece onun için ağlarsın,
Sadece onun için yaşarsın,
Sadece onun için susarsın,

Susmak yerine konuşmayı tercih ettim,
Ağlamak yerine gülmeyi,
Birlikteliği yalnızlıkla terbiyeettim,
Suskuluğu sessizlikle,
Günlerimi haftalarla irleştirdim,
Saatlerimi dakikalara bölerek eğittim,

Asma suratını. Elbette geecek zaman. Hem dur desende durmaz ki. Ne zaman seni dinledi ki. Bırak nasıl istiyorsa öyle aksın. İster yavaş ister hızlı. Hangi rüzgarın önünde durabilirsin ki. Duramazsın ki. Rüzgar seni yıkmaz belki ama engelde tanımaz bir yolunu buluraşar. Sen asma suratını. Şuan gülümsemiyorsan şimdi gülümse. Kapama ışıkları. Açık kalsın. Karanlık hüznü dolar boynuna. Aydınlıksa huzu takar koluna. Bir bekleyenin var bir sevenin unutma. Nasıl ne zaman ne kadar da olsa. Sen nerede de olsan. Susma konuş. Dilin konuşmayı kulağın sesini unutmsın. şarkı söyle ister çığlık çığlığa. İster mırıldanarak. Sev geceyi yada gündüzü. Kendini ve beni.

Bir devin yıkılışı bu olsa gerek,
Dev gibi bir aşkın bitişi,
Olabilirmiş işte, bitebilirmiş,
Nasıl unuturum derken,
Sorma işte olabilirmiş,olabiliyormuş,
Söylesene şimdi bana, ne olacak bundan sonra,

Ben hep içine ağlayanlardanım,

Gözlerini geceye akıtanlardan...


Ben,hep, içine ağlayanlardanım,

sabaha karşıydı oturdum pencereme ve güneşin doğuşuna şahitlik ettim bir kez daha,
o durulukta arındım yasaklarımdan, son duraklarımı son sözlerimi biten geceye bıraktım,
söylediğim son şarkıyı,izlediğim son filmi, gördüğüm son insanı, sevdiğim son adamı. yaşadığım son anımı biten geceye yazdım, yıldızlardan bulduğum boşluğa kara kalemimle bir imza attım, aldığım son nefesimi son iç çekişime sakladım, attım ilk adımı mı son adımıma emanet ettim ve ben bir daha dönmemek üzere uazaklara gittim.

Canım yanıyor sevgili,
Resimlerin gözlerimi,
Nefesinin olmayışı tenimi,
Hatıralarsa gecelerimi yakıyor.

Ağlıyorum sevgili,

Ne acıları olanlar gördüm,
O acı nasıl bir şeydir anlayamam,

Ancak anlayışla karşılarım,
Peki o acıya uzak olanlar,