Neden mi sevdim?
Çünkü sen farklısın.
Son sözümü söylemedim henüz,
Ama seni sevmek için sözlerime gerek yok.
Sen genç yaşında bir hayli olgun kadın,
Söyle en büyük sorun ne,
Gözleri kalbimde taht kurmuş küçük hanım,
Hep kal kurduğun cennetinde,
Çok derinlerde değil arama boşuna,
Yorulma ardından bakmakla,
Bir yola çık nereye umursamadan,
Sadece yürü bazen,
Yada sessizce otur gözlerin dalmış,
Her şey nasılsa değişti bir anda degilmi,
Şimdi kalbim nefessiz kaldı sanki,
Aldığım nefes yetmez oldu,
Canım acıyor kalbim acıyor içim acıyor be,
Nasıl da bittik bir anda,
Oysa ben seni hala seviyorum,
Hoşgeldin be adam,
Ansızın bir tanrı misafiri gibi,
Kapılarımı açtım sana sonuna kadar,
Duvarlarım yıkılalı çok olmadı,
Öremedim henüz talan etme nolur,
Çok kayıplarım var hayal kırıklıklarım da,
Bir gülüşün var,
Görsen sanki sabah olmuş,
Güneş doğmuş yüzüm isinmiş gibi,
Bir gülüşün var,
Sanirsin portakal çiçekleri açmiş,
Sustuğum yerlerimden tut beni,
İhtiyaç duyduğumda yakala elimden,
Sesini değil nefesini duyacak kadar yakin olayım sana,
Karanlıkta gözlerini görebilecek kadar yakın,
Sustuğum yerlerimden sev beni,
Tek başıma olduğum yerde ol,
Sen sevgilim sen,
Yollarım yıllarım oldun,
Sonra geceler bir oldu,
Zaman ilk günümüz de dondu,
Doğumum senin hayatıma girişinle oldu,
Sana söz sevgilim ölümüm seni severek olacak.
İçimde buruk bir sevinç,
Neden hiç bilmiyorum,
Azalan ilginden mi yoksa değişen ruh halimden mi,
Sana olan sevgim mi gitmemi engelleyen,
Yoksa korkuyor muyum senden gitmekten,
Değişkensin seni tahmin etmek zor,
Mutlu olmak neydi. İnsanlar ne olunca mutluyum derdi. Yada mutlu olduğunu nasıl anlardı. Gülmek bir işaret miydi mutlu olduğunu anlamak için, yada tesadüf müydü gülünmesi. Aslında cevabı olmayan yada cevap beklenmeyen sorular da olduğu gibi bunlara soru işareti konulamadı.Kimsenin tam bir cevabı olmayan, herkesin kendi doğruları ile yorumladığı bu duygu hala tam anlamıyla anlaşılır değil. Çünkü mutluluk da zaman gibi ilerlemeli ama yaşam gibi bitmemelidir. Yaşamla beraber sürmeli ve sonsuza dek hatırlanmalıdır.
Unutulmaya değer olan bir şey nasıl mutluluk verebilir ki. Unutmak mutluluğu bitirmek değil, mutsuzluğun boğazda yarattığı yumruyu gidermektir aslında. Peki ya hala cevap bulamadığımız bu mutluluk neydi. Kavuşursan ilişki kavuşamazsan aşk olur derler. Sonra aşk güzeldir mutluluk verir derler. Peki bu durum da mutluluk için kavuşamamak mı gerekir. Yani mutluluk teoride var ama pratikte eksik midir. Ulaşılmayan mutluluk mutsuzluk degilmidir. Eksik mutluluktur aşk. Yani uzaktan sevmek. Yani bu hayat aslın da tek kişiliktir. Yanımızda ki kişiyle sadece partnerizdir aslında. Bunun adı aşk değil. Yani madem aşk kavuşamamaktır, kavuşunca aşk olmuyor. O halde mutluluk kavuşulması imkansız bir hayalden ibarettir. Aşk sandığımız o hayalsi duygu ise sevmekten.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!