Buse Güngör Şiirleri - Şair Buse Güngör

Otururdun öylece
Yıllar yılı arkalarda
Hep sessiz kaldın
Senelerce tek kaldın
Senelerce sustun
Ama bir konuştun yazdın

Ve yoluk bir gecenin
Üstümüzden vida gibi geçişi
Bir yaya kaldırımına ihtiyaç da duymazdık
İçimizin rendede ezilmesine de.

Ve hissiz gecelerin içinde

Bir an gözlerim benden kalktı
İşte o zaman anladım neden kalktığını
Kirpiklerim sonunda benden alınmıştı
Ve en sonunda onlar seni de kaçırmıştı.

Hızır Osiris olmuyor mu?
Neden bu kadar illüzyon her yer?
Gerçek şu ki kazanan taraf
Ben miyim acaba?
Sanırım öyle.
Birincisi Osiris Yeşil.

Hoşça-kal seni kemanımın
İnce tellerinde çalıyorum çoğu an
Çaldıkça gölgen yankılanıyor odamda
Ve senin gölgenle yeniden bürünüyorum
Seni yeniden doğurtuyorum
Güneş'e bakarak

Hoşgörü
Hoşgörü olduğu gibi kabul etmek...
Hoşgörü olması lazım.
Mavi Gri değil...
Mavi Yeşil olması lazım...
Gride iyi şeyler sezmiyorum...

Fasl ara verdi biraz
Bahça merhaba marşına uydu
Papatya omuzlarını yeni yere indirdi
Gül yanık hale geldi hicabından

Kim olacağımı garanti edemem
Ama ne görebileceğimi görebiliyorum
Gökyüzündeki kuş çok yüksekten uçuyor.
Ne olabileceğimi görebiliyorum,
Yukarıdan gelen vizyon
Özgür olma kararıma yardımcı olacak.

İkiz koyu renkli,taze zeytinlere sarılı,
Çok karanlık bir çevre taklitçisi;
Sustur beni,sustur beni hadi,
Ama ben hatıralardan kaçmam

"Çünkü onlar keşfedilmemiş tuzlu madenlerin içindeler"

Görüntüler
Ve çevreden geçenler
Sanki bir ilüzyon.
Oysaki Mısır Mitolojisinde
Ölüm Tanrısı yeşil olarak
Geçiyor...