Sanma ki herkes senden gelen
Bakma da çevredekilere
Zamandır hep eriten geçen
Zamandır maskeni indiren
Hepsi benim,
Tepside sunulan kader de;
Aydınlık hatıralarımın hepsi,
Karanlıkla gizlendiler.
Yine de hepsi benimdi,
Hep sonradan
Anlarım dostu ya da düşmanı
Biraz deliyim
Ama zoruma gidiyor
Bulut üstündeki herhangi birini
Doyurmak
Çoğalmak ister bazen insan
Kendi bedeninde...
Nedensizce ve yorgun
Artık dışarısı pek temiz değil
Nerede kalbin sığınacağı bir konak?
Neden bazı saatler daha anlamlı?
Herkes birilerini
Seviyor
Ama adaletsizlik varsa
Evet bu can sıkıyor.
Çok konuşmak meziyet
Değildir.
Herkes müsait sessiz yağmurların arasında,
Rüzgarın evin içinde doğacak olan sessizliği;
Ve kulağım bir çıngıraklı yılanın,
Çınlaması ile daha uysal bir hale geliyor.
Rüzgar ve rüzgarın tırmanışı,
Sizlere zamanında
Vlad Tepeş dersinizi
Vermişti
Türkleri kazığa oturtup
Derilerini yüzmüştü...
Ne var ailem yani
Her şey senin dilenci ellerinde
Fakat o selamlı yüzün o-olmadı!
Vahşi bir geyik tablosu bile!
Senin gotik ruhunu bu kadar iyi aydınlatamazdı!
"Şeylerin şey defilesi içinde"
Nasipte varsa
Dağlar yürür gelir
Nasipte yoksa
Elden hiçbir şey gelmez
Her şey nasiptir
Her devir birbirini tekrarlar.
"Neden konuşurken böyle hırçınlaşırsın,
Konuyu abartırsın, uzatırsın?
Elverir işimize bir ufacık yaprak bile,
Bir damlacık kanla da atabilirsin imzanı"
Goethe....
Hırçın kızlara...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!