Fakirlik ışığında,
Tuttuğum el feneriyle;
Sabahın ışıkları ile,
Hepsi birer birer yok oldular.
Ve ben anlık serzenişle,
"Onların hepsi benimdi ve onları bana geri verin"
Uzun zamandır düşünüyorum,
İnsanları unutmam ...
Ve kendim için yalvarmıyorum...
Çünkü olmak ya da olmamak...
Tamamen hassas bir bela
Fakat dayanamıyorum
Uyuşmuş gökyüzü bedeninin içinde,
Gözlerim akşam vaktini bekliyor;
Ve dingin yeraltı bu sahneye eşlik etmek için,
Ellerini ovmayı bekliyor...
Her zaman kurulayabilirdim tek mendille,
Yanıma doğru yanaş ve sakın bir daha gelme!
Gözyaşının şimşeği yine ziyaret ediyor evrenden oluşan kalbimi;
Güneşin ve senin gözlerinin içindeki aşkı perde gibi örtüyor,
Ve yanımda olsan da bana çok uzak bir ruhun var!
"Belki de asimile olmalıyız ikimiz?"
Griyi seviyorum
Neslimizin atasını oluşturan
Uzaylılar arasında o olmalı
Zaten senelerdir soyuma
Yaptığınızı bırakmadınız.
Dedemi taşladınız
Güçlü kalpler asla yorulmaz
Sadece yalnızlığa kira parası ödenecek
Ve gökyüzüne de bir miktar bahşiş verilecek
Çünkü o gizli yerin içinde saklı bir kalp var...
Temiz bedenleri ile övünen deniz kumları ile,
Uzaklardan çok uzaklardan evime gelen rüzgar;
Gülerim yine ara sıra
Beni sana seni bana
Yaklaştırır seni bana bana
Ben de banarım tortuya bandıra bandıra.
Olur-olmaz öyle gülümseme
Ama bilirim
Her gülümseme anidir
Dediklerime bakma sen
Gülümseme dedikleri
Dünyada karşılaşsak gün'ce olan bir yerde,
Belki kahveci durağında,
Belki bir sabah mayhoşluğunda,
Veya bir Kral Yolunda...
Beni anlar mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!