BURSA ŞİİRLERİ

CİHAN HAKİMİYETİNE GİDEN YOL

En sadık dostlarımız kitaplar olmalı. Her zaman başumuzda bir tanesi bulunmalı. Sadece sıkıldığımız zaman değil, ihtiyaç duyduğumuz her an kitabın o kendine mahsus iklimine girip, sayfalar arasında seyehat etmeli, bir sonraki sayfayı iştiyakla çevirmeli insan. Bazen tarihin derinliklerine inecek, bazen ilmin hakikatlerini gözlemleyecek, bezen de kalbinin tellerini sızlatacak.
Şimdi sizlere şanlı tarihimizin kuruluş safhasından, imparatorluk bölümüne kadar Osmanlı tarihinin analiz edildiği bir kitaptan bahsedeceğim. Yazarı ile sık görüşemesek de Sakarya’da yaşaması, bazende değişik mekanlarda bir araya gelmemiz, kitaba olan ilgi ve alakamı biraz daha arttırdı.
KİTABIN ADI: CİHAN HAKİMİYETİNE GİDEN YOL
YAZARI: MUSTAFA TURAN
BASIM: TÜRDAV YAYINLARI
..

Bu son gelişimdir sana,
Kükürt kokulu Bursa.
Bu son duamdır Ulucami de,
Bu son sadakamdır,
Cami avlusundaki
Mahçup kadınlara.
Çekirge deki muhallebici,
..

İstanbul ile Bursa arası,
Mekke ile Medine arası gibidir.
İstanbul ile Bursa arasında deniz var,
Mekke ile Medine arasında ise çöl.

Peygamber Efendimiz Hak için,
Mekke'den Medine'ye hicret etti,
..

Düşlerinin kalkanı
kurtarır seni
yaşamın ağır yükünden.
İmgele dünyayı yeniden
Yarat
Kendini de
En mükemmelinden
..

Seni düşünüyorum seni
Bu yemyeşil Bursa akşamlarında
Yeşiller içinde görüyorum
Gözlerin yeşil değildi ama
Onlarda yeşil olsun istiyorum

Bu yemyeşil Bursa akşamında
..

Ay ışığında dolaşıyorum...
Çıplak ayağım
Toprağın kumunu hissediyor.
Gecenin gölgesinde
Koşuyorum.
Serin dalgasız suya
Bırakıyorum beni.
..

Dost sohbetlerinde,
İnsan muhabbetlerinde kaybettik,
Derdimize derman saydıklarımızı.
Çok gönüle konduk arı misali,
Her gönülde bal bulunmazmış
Yeni öğrendik.

..

Hayır sana aşık olmayacağım,
Kendimi kontröl içinde
Duygularımı sana teslim etmeyeceğim.
Savaşacağım seni yok edeceğim
Karşımda bir nesne olarak
Seninle salsa yapacağım.

..

Senden uzakta neler oluyor…
Sen yokken, buraların tadı tuzu kalmıyor damağımda. Öyle yavan, yalın, çıplak ayak dolanıyorum sokakları. Sen yokken, gözlerim divane oluyor hayallerimde. Birden kayboluyorum kendi gizemimde. Sen birde geceleri görmeye dur, bir bir damlıyor gündüzün serinliğine. Sanki tanrıçanın, ayaklarıyla ezdiği üzüm gibi kararıyor doldukça. Her dolduğunda kırk yılı aşmış, her damladığında asırlaşıyor gündüzün üzerinde. Sen olmadığında ben uçurum kenarında, sen olmadığında ben masmavi bir boşlukta, sen olmadığında, ben çukur arıyorum kendime, senin doluluğunda. Senden uzakta bir şehir var kendi sarhoşluğunda, bir rüzgar dolaşır başıboş, bir soluk adımlar kendi sokağındaki kaldırımları. Senden uzak olunca, bir yağmur damlası alay eder tüm ıslanmışlığımla. Uluorta bir Pazar kurulur, sere serpe çarşaflar düğün yeri gibi, düğüne geç kalmış bir yemeni sarkar, tezgahtan rüzgara, kınalı ellerin göz bebeklerine doğru. Senden uzakta belki de burada. Tüm yaşanmış hikayeler anlatılır akılların namuslu yerlerinde, kimi aşkı arar merdiven dayamış, kimi hayra yorar kendini. Sabahın erkeni makbul kılar aşkı, gün olup geçse de, kervanı arar gözlerim. Her kervan seni taşır gönlümün yelkeninde, bir deniz kızı misali. Senden uzakta, uzak siyah ve yabani bir at şahlanır, şehrin yokuşlu yollarına, kimi atsa sırtına aşka kurban edecekmiş gibi. Senden uzakta aşka merdiven dayadım seninle aynı yaşta. Bir lamba muma çevirmiş geceyi, bir bekçi mesaisi dışında, biri ney çalar yavaş yavaş yudumlar geceyi, bir sarhoş kendini mektuba adar. Hoş sarhoşun mektubu da okunmaz gecenin bir yarısında, ama içtikçe güzelleşiyor insan yarı boyalı duvarın kenarında. Senden uzak olunca her şey yeniden başlıyor. Senin boşluğun öyle kolay dolmuyor. Senden uzak olunca insan hiç adres sormuyor, senden uzak olunca bir gece daha ansızın iniyor, sen uzak olunca senden ancak bu kadar oluyor. Sen ne zaman gelsen gözüm kulağım dudaklarım doyuyor. Seni öyle özledim ki daha otobüsün kalkmadan, seni öyle özledim ki daha yüzüme bakmadan. Gel sen dön şimdi bir başına koca şehre, yolları boş duvarları boyasız, gözleri kısık, yağmurları ağlayan. Gel sen dön şimdi. Kim dönerse dönsün aldırış etmeden, gel sen dön senden uzak, yalın ayak, arkana bakmadan gözlerinin akşama düştüğü yoldan. Senden uzakta ben kaybolmadan. 26/09/2004
Bursa…
Dönmesi zor olan bir yerden… sağlıcakla kalın.
..

Senin için yazdığımı bilsen,
Yazdığım bir şeye benzese.
O zaman düşümü de kaybederim.
Seni ne zaman sevmeye başladığımı hatırlamıyorum.
Uzun zaman oldu.
Bugünün dünden kalan hatırası bu.

..

Sanki bir ressam fırçasıyla
Derin geceyi bozar mı?
Yoksa sanatıyla
Gökte parıldayan yıldızların
Işıkları arasında;
Nasılsa anlatamam yaptığını
Benimle beraber gökte.
..

Neydi bizi tüketen
ölü canlar gibi geçiyorduk zamandan
Her boyun eğiş bir çığlıktı ruhumuza kazınan

Adayarak kendimizi başka yaşamlara
eksiliyorduk

..

Yüzün görsem rüyamda elin sürsen başıma
Mücrim yüzüm nurlanır kurtulurum kasvetten
Gözüm gönlüm açılır neler girmez düşüme
Cemaline kurbanım yakma beni hasretten
..

şiirlerimi seviyorum
kâğıtlarımı da
emirlerimi harfiyen onlardı getiren yerine

yanlışlarımı seviyorum
yanılışlarımı da
onlardı beni şair yapan, mahkûm yerine
..

Anadolu türküdür
İstanbul aşk
Ankara vals
İzmir tango
Bursa kılıç kalkan
Diyarbakır twist
Tiwiste gel Türkiyem
..

Göklere kanat çırpıyor ruhlar!
Kapanmış cesetlere ikrâm…
Yerin altında verilen rızka canlar,
Bu gece Kur’an ı ziyafet size ikrâm…

11Aralık2010
Cumartesi 19/28
..

Hani demiştim’ya sana
Bu gece bu kahır öldürmezse beni
Başka kahır dokunmaz bana…

Dokunuyormuş,
Hatta bazı kahırlar
Öldürüyormuş insanı..
..

Üfülder fısıltı gelir rengârenk
Hüzünden güftesi bizim sevdamız
Tılsımlı orkestra ney hevenk hevenk
Ötenin bestesi bizim sevdamız

Vuslatın busesi aşk perde perde
Bir türkü söylenir hemen her yerde
..

Acele ediyor yeni yıl,
Yaşanmak için kapıda.
Daha ne yıllar geçecek!
Mutlulukla bir çırpıda…

29 Aralık 2010
Çarşamba 22/40
..

Onur BİLGE

Bursa, evliya yatağı... Her yerinde mübarek bir zat yatmakta... Allah’ın izzet ve ikramıyla güzelleşen bir şehir... Sadece doğusundan batısına kadar değil, kasabasından köyüne kadar ulu zatlarla bezenmiş. Her yerde bir türbe, her yerde bir imza... Onlara izzet ve şeref verilmiş ama onlar bunu nefislerine mal ederek kibirlenmemişler, Allah’tan geldiğini bilmişler, o nedenle de Allah’ın desteğini arkalarına alarak başarıdan başarıya koşmuşlar.

Nemrut ve Firavun gibi kişiler, başarılarını kendilerinden bilerek büyüklendikleri için zelil olmuşlar, helak edilmişler. Azan kavimlerin yaşamakta oldukları beldeler de yerle bir edilmiş.

Allah, insanı eşref-i mahlûkat olarak yaratmış. Diğer yaratıklardan üstün kılarak şereflendirmiş. Yeryüzündeki her şeyi, kullanımına sunmuş. Hakkıyla kulluk edenleri aziz, isyan eden ve büyüklenenleri zelil etmiş. Yahudilerden, cumartesi gününü saymayanlara: “Zelil maymunlar olun! ” demiş.
..