Burnumdan çıkan duman yolları,
Beynindeki tünelleri ezip geçecek.
Zor beğendiğin siyah iplerim,
Kalın damarlarını kesip korktuğun renge bürünecek.
Onlardan olamayan, onların dışında,
Kendini bulurken, bulduğunu kaybedenlerden…
Sesindeki titreşimde alaycılığı toprağa gömerken,
Solucanlar arkadaşınmış gibi beynini yiyecekler, sırtından girecekler.
İlerlediğin yol bir arpa boy yolunu geçmez,
Koşarak köprülerde sallanacaklar.
Beynim ince, dilim kısa.
Onların dışında, onlara yakın.
Bunların hepsi yalandı,
Kollarımıza dolandı.
Sustuk sustuk sustuk,
Boğazımızda takıldı.
Gözlerimiz yarını kesercesine delerdi dört duvarını,
Kıvrımlarından geçerdi düzlüğe ulaşırken sana,
Sarıları kırmızıları, yeşillerimi,
Seni sen yapan her şeyi.
Kayıt Tarihi : 15.9.2013 23:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!