Burcu Karakaya Şiirleri - Şair Burcu Kar ...

Elinde bir cigaralık,
Nereleri gezersin babalık,
Belki çocukluk benimkisi,
Tabii marifet seninkisi,
Saklamaya çalışma,
Yaşama bağlılık bende senden çok,

İçim acıyor özellikle
Bu gece...
Yazılan senaryonun,
Her satırı düzeltilmeye esir...
Zincirlerini kıramıyorum
Olmayan, yazılamayan ne

Sevda yeri,
Kızıl yangın,
Izdırabım kül,
Yüreğim dargın...

Sevdi de seni,

Bir sonbahar melodisi var şu an kulaklarımda!
Sonbahar aşkları geldi aklıma, yine sensiz...

Dolan zaman ve yitip giden her an,
Yavaş yavaş döküldü...
Her yanan mum ve bıraktığı gözyaşı desenleri

Bir gece anımsattı,
Beynim özlemlerine kanat açtı, uçtu,yol aldı...
Tarif edilemez bir ışık,
Gözlerim ay a çaldı huzuru...
Ve o düşlere dalış,
Karanlığın bile engel tanımadığı

Şimdi 'Sivrihisar'dayız!
Soğuk ve dumanlı bir lokanta da...
Derinden iliklerimize kadar işleyen bir şarkıyla
Neşe ve hüzün karışık...
Hafif kederli biraz yorgun
Uykusuz ve umutlu

Ne eşsiz bir tutkudur
Müzik, insanın ruhuna işlemiş.
Alır götürür eşi bulunmayan
Duygu denizine.
Anlık yaşamladır hissettiklerin
Sanki bir ömür yaşayacakmışsın

Yitip giden bir gün sonunda,
Yine sabahı kucakladı ağlayan nehir,
Mis kokular arasındaki beden,
Sıcak yataktaki düşler,
Özlemlerle saatlerce sevişir,
Gölgelerin dans ettiği duvarlar,

Hani her sabah,
Beni görmeden güzel geçmeyen,
Anların olduğunu söylerken,
Duygularını resmeden gözlerin,
Gözlerimden kaçtı ya!

Yeni bir varoluş sevmek...Emek emek törpülemek tüm bilinenleri.
Kendisine kalsa insan sınırsız,ama birlikte sevmek sınırlı.Çembere eklenen her insanda daha da sınırlı.Mantık bu yüzden özel de kalmayı seçiyor anlaşıldı.Örneklem büyüdükçe paylaşımlar azalıyor.Yüzdeleri sabitliyemiyor beyin,dağılımın başladığı her yer,bitişin başlangıcı.
Birşeylere başlamanın sıkıntısını,bitişler çoğaldıkça anlıyor insan.Başarının özünü başlangıçlarda buluyor ruhum.Kaybedilen zaferlerin anlamsız güzelliği, kazanılacak zaferlere olan hırsımı arttırıyor.
Ne için, nereye kadar bilinmezliğine verilecek tek cevap..Erkeğini sev. Delice sev.Sen soruları değil, sorular seni kavalasın.
Hayal kurmadan bir hiç insan.Hep güzel hayaller süslüyor yüreğimi.Yitirilen zaman düşünülmeden, koşuyor yürek arzulara.
Ey kahpe kader neden kuytularda beklersin hep beni? Hayallerimi kıskanışın niye, neden beni sana zincirlemek isteyişin ve sana her defasında karşı koyuşum? Beklenen sen değilsin anla artık, özlenene bırak yaşayışımı.Dostun da senin gibi kahpe.Bıraksın erkeğimin yakasını.