Burcu Bir Şiirleri - Şair Burcu Bir

Gözlerini seviyorum
Sözlerin gibi keskin
Suyun en körpe yüzeyi gibi serin
Bakire cümlelerin gibi derin
Hepsi, senin gözlerin...

Bir tufan bu, yokluğunda yağan
Bir göç ki bazen kendime
Bazen kendimden bile uzak iklimlere
Toz duman diyarlara
Adımlarım sıfatsız birer hamle…

İçimden bir ses bugün gelecek diyordu
Ve ben o sese inanıyordum
Hatta şu günlerde inandığım tek şeydi belki
Bir şeyler, kurumamak için can atıyordu
Ve her şey güzel olacak diyordu

Ben yağmur damlası olsaydım
Yağdıkça tenine dokunsaydım
Yüzünden süzülüp
Avuçlarına inseydim
Serilseydim kıyına sere serpe
Damlalarımdan içseydi bir minik serçe

Kendimden taşınmak istiyorum
Çıkıp içimden, çekip gitmek…
Soyunup kendimden, kurtulmak
Nasıl anlatılır ki bu hal?
Yaşanası değil…
Bir ruh bir bedenden nasıl sıkılabilir?

Uyutmayan gecenin en sivri yerinde
Yanında olmamamın verdiği rahatsızlık ile
Ve hatta sana sen diyebildiğim, satır aralarına sıkışmış sevdamla
Yatağımın diğer yarısında, hiç bir zaman olmayacağını bilerek
Üzülerek, imkânsızlığının farkında olarak
Ve bu farkındalığa dokunmayarak

Yutkunması zor bir gece…
Söylenmesi zor hecelerle, ne yapsam nafile…
Az sonra içeceğim hayatı, en ekstrasından
Ve güzel dönecek, kısa süreli de olsa yine dünya…
Serbest kalacak içimde sıkışanlar
Can çekişenler dışımda edecek kavgalarını

Merdivenli sokakta o gün bir düş’tün, sürgün yemiş esaretine gülmüştün
İnanmamıştı gözlerin, kulakların, bu kalpten o gün sürülmüştün
Anlatamamıştım sana ama inan ki bitmiştin
Bizi bu hale getiren sendin, neden bu kadar üzülmüştün?
Görenler anlatıyor
Günden güne süzülmüşsün…

Bu kan kokusu değil
Can kokusu…

Giden bir çift ayağın tozuttuğu toprak,
Kalmaya çalışan birinin gözyaşı
Ellerinin, dudaklarının

Çoktandır özlemişim
Şöyle içten sımsıcak
Sevgi sözcüklerini söylemeyi
Neşe ile şen şakrak gülüşmeyi

Özlemişim seninle