Burçin Çelik Şiirleri - Şair Burçin Çelik

seni hiç özlemiyorum desem yalan olur
derim tutuşuyor her gece
seni deli gibi özlüyorum
ciğerlerimin halini hiç sorma
sıklıkla sigara içiyorum
vurunca yüreğime hasretinin ağrısı

dün gece uykumdan sıçrayarak uyandım
saçlarımdan yüzüme doğru düşen teri kolumla silip doğruldum
“çok şükür rüyaymış” dedikten sonra mutfağa doğru yavaşça ilerledim
ama rüya olmadığını biliyordum
yüzüme gerçeklerin attığı tokadı hissettim

Sabah sabah seni bir özledim ki anlatamam
Ama bu anlatmaya çalışmayacağım anlamına gelmez
Çünkü eğer anlatmak için yazmasaydım delirirdim
“Sanki çoktan delirmemişsin gibi” deyip gülümseme öyle tatlı tatlı
Henüz insan içine karışabiliyorum belli etmeden
Bazı aklı bana yakın olanlar anlıyor durumu

sigarayı günde üç pakete çıkarttım
tahmin edersin ki tek derdim nikotin değil
özlüyorum !
hadsizliğimi bağışla
ciğerlerimde tütüyorsun

Sonsuz kere aynı yalana inanmışlığımdan kan damlatıyorum yine kağıda
Dünya çapında edilmiş tüm küfürleri ediyorum kendime.
Yazı bittiğinde kendime olan bu kinimi de kaybedeceğim.
Çünkü yok oluyorum.
Beni,bir anne gibi
Kollarını, kucağını açmış bekleyen bir cehennem var.

Meselenin aslı astarını irdelemek gerekirse sevgilim
Ben sana birinci dereceden yanığım
Cürretimi bağışlamazsan ola ki, kellemi bu yola feda ederim
Ben senin tahtında gönüllü sanığım

Bu sevdanın yüreğime düştüğü güne dönecek olursak sevgilim

yine saatlerimi sana kurduğum bir gün aldım elime, seni yazmaktan bıkmayan kalemi
bugün bir kere daha farkettim ki ben seninle ısıtıyormuşum ellerimi
günlerdir buz tutmuş gibiydi ısıtamıyordum kalbimi

ölmediysem günlerce bu kadar yakınımda olan intiharların tümüne
senin gelme ihtimaline sarılmışlığımdanmış

Hayır gerçekten sarhoş değilim…
Sadece seni çok özlüyorum . Bu hiç geçmiyor
Koşup sana geleyim diyorum,sonra bir bakıyorum kaldırım kenarında ağlarken buluyorum kendimi
Sen gittiğinden beri kendimle de anlaşamıyorum artık
Kendimin kendini dinlemediğini farkediyorum
Zihinsel bir uyuşmazlık gibi

seni yazarken başka bir kimliğe bürünüyor kalemim
İnsanın yazıya dökülen hali ağrır mı
Ağrıyor işte
Aslını bilmek istersen sevgilim
Dünya sandığımız kadar hızlı dönmüyor
Ben senin etrafında dört dönüyorum

gelmeni günlerce beklediğim ama senin asla gelmediğin o otobüs durağında, üşütmekten ölmeden hemen önce yazıyorum bunları sana

tam olarak kaç gündür beklediğimi bilmiyorum
sanırım ilk beklemeye başladığım gün ekmek üç liraydı
tüm esnafa sor istersen benim bıkmadan her bekleyişim sanaydı
geceleri biraz zorlanmadım desem yalan olur