Burçin Çelik Şiirleri - Şair Burçin Çelik

Bu şiir bize yazılmıştır!
Ya hüzün çöktü geceye,
ya da biz seninle denk geldik gecenin hüznüne.
Aslında insanlar istemsiz düşkündür hüzne,
beslenip, iyileşip daha güçlü doğrulabilsinler diye.

canıma batıyor sensizlik
Aldığım nefes ciğere batıyor anlıyor musun?
Yediğim her lokma kursakta kalıyor
Uyuyamıyorum diyorum, yattığım yatak beni mezarmış gibi içine çekiyor
Anlamıyorsun değil mi ?

Sen sadakatini çoktan kaybetmiş, gururu galip gelmiş, aşkı lafta
veda edişi dili kemiksiz olansın
çok şükür
ben hâlâ seviyor olanım

Sen hayallerini çoktan iki sakız değerine satmış, bencilliğine mağlup olmuş, unutamam deyişleri sözde gidişleri çirkin olansın

aslında durumun özeti şu
“ben buradaymışım
ama sen orada mutluymuşsun”
biz seninle aslında hiç kavuşmamışız
sen geçerken öyle bir uğramışsın
ben seni evine geldin sanmışım

uğruna sayfa sayfa,satır satır şiir yazdığım adam
değil sayfalarca cümle ,tek nokta etmezmişsin
gidişine en büyük küfürleri edeceğim tam
ama anlıyorum ki bir parça günaha değmezmişsin

Bir dakika bile geçmiyor ,seni kendimden çok seviyorum deyip gitmenin şoku

Ben şimdi ,sana nasıl deli olduğumu ,anlattığım bir seminer düzenlesem
Dinleyenler eksik tahtalarımı sayarken abaküs kırar
Seni anlatırken kuracağım cümlelerin yok artık dedirten kısımlarını atlamaya çalışsam
İnsanlar kulağının telaşıyla en yakın tımarhaneyi arar

Ben şimdi seni severken kalbimin tüm bedenimi üç kere turladığını

hisselleştirdiğim her şeyin beni hissiz bıraktığı o gamsızlıktan yazıyorum
İyi kötü hiç bir şeye tepki veremiyorum
Demek ki yaşamım boyunca anca bu kadar üzülebildim , en fazla bu kadar kızabildim , maksimum bu kadar şaşırabildim
Fazlası yok
O yüzden bana “anlatsam roman olur” diye adlandırdığınız boktan hayat hikayelerinizi anlatmayın
Travma sandığınız anılarınızı , çaresiz kaldığınızı düşündüğünüz dünyanızı , saçma sapan ilişkilerinizi anlatmayın

Demişken;

Düşmem dediğim bir kuyunun tam ortasından yazacağım şimdi sana
Ben sana düştüm.
Yalnız, sen benim olmayan hayatımda imkansız bir düştün .
Geldin, hiç müsaade almadan gönül hanemin tam ortasına düştün.

Duvarlar üstüme üstüme geliyordu
Saatin kaç olduğuna aldırmadan çıktım evden
Müzik dinleyerek uzunca yürüdüm sahil boyu
İlerde kayaların üstünde oturmuş yanık yanık türkü söyleyen bir abla gördüm
Elinde bir şarap şişesi
İşte dertleşmek için imkanın böylesi

bazen öyle büyük bir öfkeyle açıyorum ki gözlerimi
kimseyi katletmemek için tekrar kapatıyorum
kendimi bir tek uyurken kontrol altında tutuyorum
herkes gibi değilim
tuhaf ve korkunç rüyalar görüyorum
eskiden her şeyle başa çıkabiliyordum