Elimi uzattım çok uzaklardan
Gözlerim kapalı yüreğim yanık
Bu bir rüya hayal tufanıydı
Evleri perişan camları kırık
Minareler devrik türbeler yıkık
Yıkılmış bir şehir burası
Yollar sessiz sedasız, bensiz,köpeksiz
Tenhalık yalnızlıktan kıvranan ihtiyar
Sessizlik çığlık çığlığa bağıran çocuk
Ve ürperti korkuyla kol kola iki genç
Minareler devrik türbeler yıkık
Yıkılmış bir şehir burası
Kimsecikler yok konuşacak, yalnızım
Sessimi duvarlar bana dinletir
Ve ürperti korkuyu bana öğretir
Kaldırımlar yollar beraber yürür fenersiz
Minareler devrik türbeler yıkık
Yıkılmış bir şehir burası
Birden gözüme takıldı bir şeyler
Usulca baktım o yöne doğru
Keskin bir ışıktır gözüme ilişen
Sen; bu şehri yakan yıkan mısın?
Minareler devrik türbeler yıkık
Yıkılmış bir şehir burası
Ölümü çocuk yaşta kavramak gibi
Diriliş tufanı bekleyen toprak gibi
Değersiz, sokağa atılan bir kağıt gibi
Burası benim gönlüm, burası benim
Aşıkları devrik, umutlar yıkık
Yakılmış bir gönül burası…
11.07.2003
Serkan YıldırımoğluKayıt Tarihi : 27.2.2004 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sessimi duvarlar bana dinletir
Ve ürperti korkuyu bana öğretir
Kaldırımlar yollar beraber yürür fenersiz
Minareler devrik türbeler yıkık
Yıkılmış bir şehir burası
Malesef bazı anlar insana çok sıkıntılar yalnızlıklar yaşatır yüreğinize sağlık dostum güzel ve etkileyici bir şiir okudum
Suna Doğanay
Dirilis tufani bekleyen toprak gibi ...
iste burasi yakti kavurdu beni !
Kutlarim ...
Necmi Ünsal
TÜM YORUMLAR (3)