Burak Özkanlı Şiirleri - Şair Burak Özkanlı

Bir uzun peronda
Ön taraflarda neşeli ve kederli çığlıklarla
Omuzlarda bir asker uğurlaması
Kalabalağın ardında
Utancından sevdiğini son bir kez öpemeyen yalnız kızın yası
Onun arkasında

Bu dünyanın kulundan
Çekinme paylaş Ali
Sezmesse hoş dilinden
Uğraşma kardeş Ali

Kimi insan kirlidir

Bak senin için kısacık bir şiir yazdım
Ne araştırdım bunun için ne de gezdim
iki satır okumaktan üşendiğini sezdim
Bende senin için kısacık bir şiir yazdım
Biliyorum bir satır daha ilave etsem okumazdın
Bir satır...

Bütün hışmıyla döküyor göz yaşlarını bulutlar
Üstüme çullanıyor sanki yılların birikintisi
Bir yanımda bir çift kumru mutlu mesutlar
Bir yanımda yüreğimin içimde pusmuş iniltisi

Handiyse kaydı kayacak gözlerimdeki yıldızlar

Şafak sökmüş pencereyi örten iki perdenin arasından güneşin huzmesi sızmaya başlamıştı. Esma teyze her Salı sabahı olduğu gibi içinde hissettiği heyecanı en azından kocası iş için yola çıkana dek dışa vurmamaya çaba gösteriyor ne kadar davranışlarıyla belli etmesede gözleri sanki her an ağlayacakmış gibi parıldıyordu. Kocası Sefa amca ise bunun farkında olmasına rağmen bir şey söylemiyor yada sual etmiyordu. Çünkü Sefa amca Esma teyzenin onun haftanın bugünü artıdan mesaisi sebebiyle eve gelemediği için üzüldüğünü düşünüyor ve içinden ‘ah be Esma sende bir alışamadın gitti diye geçiriyordu’.
Sefa amca 44 yaşında olmasına karşın saçları emsallerine göre daha az ağarmış lakin gözlerinde çocuk sahibi olamamanın hüznünü taşıyan suskun fakat kendi kuşağına nazaran daha eski kafalı bir adamdı. Esma teyzenin hazırladıklarıyla kahvaltısını yaptıktan sonra ceketini askılıktan alıp gidiyorum bile demeden kapıyı açtığı gibi kapatıp 2. Kattan aşşağı inene dek ayak sesleri merdiven aralığında yankılana yankılana yitip alelacele yola çıktı.
Esma teyze öncelikle perdeleri açtıktan sonra sofrayı toplamak oradan akşamdan kalma bir kaç bulaşığını yıkamak sonrada yere dökülmüş ekmek kırıntılarını gırgırlamaya başlamak için işe koyuldu. Her Salı günü olduğu gibi bugünde yüreğinin korunu göreceği için sabırsızlanıyor ev işlerini bir an önce bitirip gerekirse erken gidipde bekleyeyim diye içleniyordu.
Aynı gün ay güneşe daha nöbetini teslim etmemişken 3 arkadaş kahvahanede oturmuş kedi ve köpekler hariç herkesin sokaklardan elini ve ayağını çektiği saatlerde biri hariç ikisi sık sık karşılıklı konuşuyorlardı;
-Esma karısının yaptığıda iş mi? insan olan Sefaya böyle bir vefasızlık yapar mı?
-Sorma kardeş sorma insan kurusu işte her bok beklenir böylesinden.

Seninle bir alıp veremediğim yok
Sana veripte alamadıklarım var
Göğsünde atıp duran o şeyi sök
Daha iyi anlayabilelim birbirimizi
O kadar...

Öz istiyorum ben öz
Bir söz, doğa ve duygu
Öz istiyorum ben öz
Gök yüzüne uğramış bir çift göz
Bir söz, tebessüm ve durgu
Sonra dinlemeğe geçmişlik

Galata köprüsünde olacakmışız
Kaybettiğmiz kendimizi bulacakmışız
Can’ımla simitçilerde bardaklarda ve balıklarda
Böyle görüldü verdiği salıklarda
Yüzümüzü dönüp haliçe
Bardaklar sarhoş

Ağlamaz diyorlar yiğit
Sere düşsede hatıra
Derdine naip olduğum
Kainat sevdama şahit

Suskunluğun bana ağıt

Önceleri
Uçuşan bir kelebeğin azmiyle bağlıydım hayata
Şimdiyse
İpe çekilmiş bir mağdurun hüznüyle bağlıyım hayata
Anlayacağın
Kelebek iken hayatım da sendin