Burak Çelik 2 Şiirleri - Şair Burak Çelik 2

Uyandığımda pencerem de bir karga vardı ,
Seni düşündüğüm zaman , bülbül gibi şakardı.
Bilirim imkansızdır güvercin ile karga aşkı ,
Aynı gökyüzün de bir o kadar da başkaydı.
Sor bir kendine , sen de olmayan ne vardı ?
Söylesene karga , insanlar seni neden dışlardı.

Yaksın beni kül etsin ateş
Yutsun beni dev dalgalar
Çeksin içine toprak beni
Ben bu acıya katlanamam

Acıdın bana
Zamanında
Olmazdı o zaman
Teselliden fazlası olmazdı
Şimdi gelirsen eğer farklı olur
Teselliden fazlası

Yapamıyorum , ağlayamıyorum
İçim yanıyor kahroluyorum
Ama ağlayamıyorum
Gözlerim görmesin gözyaşlarımı
Sımsıkı çaresizliğime sarılıyorum
Bizi bir araya getiremeyen

Geceler eskiden çok güzeldi
Çocukluğumda , gençliğimin en başında
Açardım radyoyu dinlerdim
Gecenin bir yarısı dört duvar arasında
Dertsiz tasasız ve gelecekten habersiz
Uyuyakalırdım öylece yer döşeğinde

Sen bakma bana
Ben acımı yaşarım bir köşede
Alışkınım zaten
Duvarlar üzerime üzerime gelmekte
Kendi kendime konuşurum ben
Daha önce de yaşamıştım

Camın arkasında ben
İzliyorum caddeden geçen arabaları
Etraf kapkaranlık , tek cadde aydınlık
Aynı ben gibi , her şeyden umudunu kesmiş
Ama sana olan sevgim gibi aydınlık

İmkânsızı başarmak mı istersin
O vakit gel beraber başaralım
Bir elin nesi iki elin sesi yok muydu zaten
Yoksa ben mi yanlış anlamıştım

Dökülüyordu gözlerimizden yaşlar

Ben çok kez yandım , bu sefer başkaydı
Çok insana aldandım, o zaman başkaydım
Her seferinde üzülür yeniden başlardım
Sen var ya sen , sen ise bir başkaydın

Nerede o eski bayramlar
Eski değil de ,
Çocukluğumuz da kalanlar
Dert tasa bilmediğimiz o anlar
Nerede o eski bayramlar
Sabahı beklerdik bir an önce olsun