Seni tanımadan önce
Hayatım siyah beyazdı
Sen geldin hayatım renklendi
Gökyüzü ve denizin
Masmavi olduğunu gördüm
Güneş ilk defa aydınlatıyor
Ya benimsin ya da ben kara toprağım
Saçının tek teline , inan korkarım
İstersen giderim ama kalbini yoklarım
Girerim toprağa , seni içimde saklarım
Keşke farklı bir hikaye ile
Karşılaşsaydık seninle
Ben seni sevseydim
Sende beni içtenlikle
Gözlerime baksaydın
Büyüleyeci bakışınla
Bir gece yarısı karşına çıkarsam eğer
Kimselere söyleme dayanamam ağlarım
Bir gün siyahlar içinde görürsen beni
Kimselere söyleme kavuşamam ağlarım
Ah be dünya gözüyle görseydim gül yüzünü
Görseydim gönlünün sığmayan ışık sızmasını
İzleseydim gökyüzünü bambaşka bir anlamla
Çekseydim içime seninle dolan güzel havayı
Son kez ağlayıp son kez gülseydim keşke
Kaybettim ben öyle kaybettim ki
Huzuru kaybettim, insanı kaybettim
İyiliği kaybettim, kendimi kaybettim
Her şeyi kaybettim , her şeyi mahvettim
Ağlasam da nafile bağırsam da
Ne yapsam ne etsem de bir fayda yok
Aramızda bir köprü vardı sadece
Ama öyle uzaktık ki birbirimize
Farklı dünyalar az kalırdı bile
Kelime bulamadım yeminle
Gidiyorlar , gidecekler
Hayatın kanunu buymuş meğer
Beklemez kimse kimseyi
Sen de geri dön bir an önce
Artık anlamalısın senin yok kimsen
Sürekli bir şeyleri bitiriyorsun
Kır kalemi bitir benide
Ne sende var o yürek ne de bende
Hangi Şair kalemini kırar ki
Kıyamaz ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!