Yazıyorum gecenin bir yarısında
Oda kapkaranlık
Gölgem beliriyor tam karşıda
Elimde bir defter bir de kalem
Ta İstanbul dan aldığım
Onunla yazıyorum şiirlerimi
Bir çırpıda geçti ömür
Hiçbir şey anlamadım
Kızacağım darılacağım kimse yok
Ben boşuna yaşamışım
Sevdim hep sadece sevdim
Sevilmeyi bilemedim
Yorar hayat yorgun geçer
Gülü sever diken seçer
Yâri sever mermer seçer
Söyle hayat niye geçer
Ah be gece ne zaman barışacağız seninle
Ne zaman rüyaya dalıp mutluluktan uçacağım
Ne zaman onun rüyasında hayalimi yaşatacaksın
Biliyordun zaten gündüz sevmiyordu beni
Bir tek benden saklıyordu o eşsiz güneşini
Yine baş başa kalacaktık seninle gece
Bu günlerde geçer elbet
Dün de geçti ondan önceki dün de
Ama hep bir iz kaldı gönlümde
O izler birbirini izleyip durdu
Gönlüm yine de sevmeyi bırakmadı
Her seferinde aynı heyecan aynı tutku
Gel toparla dağınık hayatımı sil baştan
Ne olur bırakma yalnızlığımla baş başa
Gönder sevginden küçücük olsa bir parça
Gönül bahçeme ekeyim yeşersinler usulca
Gel , kalem lâl olsun
Gel , gözyaşlarım deniz
Denizler kan dolsun
Gel yeter ki gel
Bir gece sabaha
Umut da bana doğsun
Güneş batıdan doğup, doğudan batsa
Biliyorum yine de sen gelmeyeceksin
Dağlar ortadan yarılıp tuzla buz olsa
Biliyorum yine de sen gelmeyeceksin
Gözyaşlarım birikip taşkına yol açsa
Ne yazsam da o geri gelmeyecek
Bir selam bir sabah asla etmeyecek
Ben yine dertlerimi duvarlara dinleticem
Pişmanlığım büyüyerek beni bitirecek
Bu gecede hüzne gebe
Bundan öncekiler gibi
Sustuğum günlerden
Bir gün bugün
Seni andığım her gün gibi
Bugünde yanıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!