Bunların Hiçbiri Şiiri - Kağan İşçen

sahnede sorusuz sararmışız kıt akıllı
mezarlık böcekleri saçlarımızda inan
tarihe ve zamana aykırı bir suskuda
yaygın mevsim geçişlerinden farklıca
değişiyor gözlerinin anlamı
bakışların kaçarken sarı sıcak
kalp atışlarımdan...

balkon sefaları açardı ara sıra
hayatı dolu dolu yaşama isteklerimizde
kalabalık sokaklarda birilerine rastlayabilme
beklentileri
sonra yaprağı güzelller
eski anılardan çıkıp gelecekmişçesine alımlı
açık iyimserlikte sarmaşık çiçekleri
ama gene de sen değilsin bunların hiçbiri...

yayla soluğu alıyorum süt dişlerinin inci serabında
evinden ilk kaçmış çocuk heyecanlarımdasın
akşamlarım pencerelerin ötesinde
is ya da tozlu yaprak kokulu
ayak sesleri ağır konuşmalar bezgin gölgeler
ısınmış duvarlar kör sokak lambaları
bense hiçbir yerindeyim sensizlik hariç
tüm bunların...

roman kahramanlarının iç sıkıcılığı uykularım
işi gücü bırakıp ya sana uyumalıyım
ya hepten ayık heceli olmalı ismin alnımda
çıkışlarımda göz kapaklarının kırışık olgusu
utanca kayan görmelerin kendini
korkma kendin sandığının ben olmamdan
aşkınla şekillendi çığrışması göç kuşlarının
ama hala dışındasın tüm bu olanların...