Bunlar Yalan Şiiri - Ulvi Ulus

Dışarısı karanlık;
Geceyi parçalayan yıldırımlar düşüyor kalbime,
Damarlarımı parçalayıp çıkacak oluyor kanlarım,
Ve bir ölüm daha geldi bana canlarım...!

Bugün yine dünkü gibi efkarlı ve sinirliyim,
Aslında büsbütün içiçe olduğum neşemi,
Huzurumu,
Ve..... mutluluğumu parçaladım...!

Yurttayım; odamda, ranzaları yumrukluyorum,
İnanmazsın fakat elim hiç acımıyor,
Alışmış üç yıldır ranzaları yumruklamaya,
Ve gözlerim, üzerindeki çatık kaşlarla aynı durumda...!

Dinledikçe, sinirleniyorum, efkarlanıyorum...,
Şu müzik denen parçaları;
Bazıları beni hançerlerken...,
Bazıları buradan geçmişe çok uzağa götürüyor...!

Ve gözlerim, yine daldı gitti gerçeğin ötesine,
Ve beynim, çatlayacak gibi kaynayan...;
Ve ateşler, her an içinde mazimi yaktığım...
İşte yine, yine her günkü işkence...!

Yazmayacaktım; şiir, yazı, söz...,
Yüreğime hükmedemedim, yapamadım,
Dışarıdaki karanlık, içimi aydınlattı bir anda,
Düşünceler sardı kalbimi, mazimi ve geçmişimi...!

Tutup tutup boğazını sıktım anılarımın...,
Resimleri parçaladım gözlerimdeki bıçakla,
Düşüncelerimin çıkardığı kıvılcımla,
Mazimi yaktım kalbimdeki mangalda...!

İşte; yalan, gerçekler yalan...,
Sevmek sevilmek hep yalan,
'Seviyorum' diyen; sevgiliden kaçıyor,sevilen;
Sevilen, birazcık sevilmese; çıldırıyor sevgiden...!

Ulvi ULUS
12-06-1999