Bilirim yalnızlığın ne demek olduğunu,
Bir hançerin; sırtıma batıp delmesi, gibidir,
Ve akan kanlar,
Gözlerimden süzülen damlalardan daha kızıldır...
Geçmişimi, geleceğimi düşündüm bir anda;
Geçmişten kazandığım hiç birşey yok,
Gelecekle ise hiç bir bağlantım yok,
Bulunduğum ortam yaşamın ve kainatın en sessiz, en soluk mekanı,
Aslında şiir yazayım derken, 'saçmalıyorum',
Bunun farkındayım, fakat;
Aklımdan geçenleri, haykırmak istediklerimi,
Böyle anlatabiliyorum, çünkü insanlardan ve gerçekten kopmuşum..
'Yaşarken ölmek' nedir bilirmisin?
Ama 'hayır' nereden bileceksinki;
Kendini düşünmeyi, herkesin seni anlamasını bırakıp,
Birazcık beni anlamaya çalışsan, belki bilirdin...
Saat sabahın 08-30'u biliyormusun?
Fakat şiirin, sözün ve yazının saatı olmaz,
Ne zaman eserse o zaman yazarsın,
Kalbimden geçenleri, düşümde gördüklerimi bekletemem...!
Ulvi ULUS
05-07-1999
Kayıt Tarihi : 7.1.2004 22:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!