Bir rüzgâr eser diye beklenir, dağlardan ovaya.
Bir haber gelse senden aynı şeydir benim için.
Sensizim hülyalarımda sen, dakikalar olur yıl üzgün.
Geçmek bilmiyor gün, kısa sürer bu ahvalim sandım.
Sabırsız kaldı söylemeyi bekleyen kelimeler.
Gönül taşıyabilir mi ki, bu gurbeti taşıyor içim.
Her sözcükten senden buluyor bir şeyler.
Şiir olmak için bir birbirleriyle yarışıyor şimdi.
Harfler, heceler, kelimeler, sözcükler.
Yaşamaya ne kadar geç kaldığımı anladım.
Bulutları bekleyen kurumuş bir topraktım.
Göğe yükselen bunca benden kızıl alevleri,
Ancak yağmur söndürür bu ormanları.
Göçüyorlar giyinmiş, süslenmiş bahaneleriyle.
Ucuz sofralarda doymak en büyük hedefleri.
Kenan Gezici 03/08/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 3.8.2025 12:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!