Hafızamın derinliklerinde bir ışık yandı
Oradadır belki şimdi tüm ihtimallerim
Yorgun gözlerim yine hülyalara daldı
Kim bilir kimi ararken çaresizliğim
İçimde yanan tüm o gençlik ateşi
Söndü daha ömrümün ilkbaharında
Kalmadı hiç hevesim yarını yaşamaya
Bunarken ruhum beynimin kıvrımlarında
Aklım yitip gidiverdi takıldığı son fikirde
Bilinmezliğin o bilindik gölgesinde
İhtimallerimin hayallerimle kesiştiği
Son durağım diyebileceğim o yerde
Kayıt Tarihi : 15.12.2013 21:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Sevil](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/15/bunarken-ruhum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!