Bumudur Medeniyet Şiiri - İsmet Murat

BUMUDUR MEDENİYET
Zihinler mi köreldi, beyinler mi yoruldu,
Her beden, her kafadan intikam fışkırıyor,
Ehli sanat olmayan, makamlara kuruldu,
Rüşvet ile doyanı, Meth edip alkışlıyor.

Bu nasıl bir hezeyan, bilmem bu nasıl zulüm,
Üç beş avuç kefere, her gün saçıyor ölüm,
İnsanlar, lisans yapmış, ayrılmış bölüm bölüm,
Şerefsizler birleşip, hal ehlini dışlıyor,

Keferei süfyanın durmuyor ayak eli,
İçine yerleştirmiş, ero, dolar bedeli,
Müslüman nesillere, el altından İncili,
Dağıtarak, masonluk ilkesini işliyor.

Henüz gözün aymadan, süt kuzusu bebekler,
Kurşuna dizilirken, atılıyor göbekler,
Avrupa'nın besleyip, büyüttüğü köpekler,
Çoluk, çocuk demeden, vücudunu dişliyor,

İsmet Murat dökerken gözündeki yaşları,
Avrupa kalleşleri toplayıp yandaşları,
Sanki recm misali toparlatıp taşları,
Şeytani taarruzla Müslüman’ı taşlıyor.