Bulunmaz Çare Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BULUNMAZ ÇARE
Nereye vardımsa bir şey çıkıyor
Çıkıyor da yüreğimi yakıyor
Sanki ta beynimde şimşek çakıyor
Dertliyim derdime bulunmaz çare

Gözyaşlarım sel sel oldu akıyor
Bülbül güle hasretinden ağlıyor
Mazlumun ahvalin kimse bilmiyor
Dertliyim derdime bulunmaz çare

Sormayın halim halim yamandır
Beynimde dolaşan kara dumandır
Her şerrin içinde bir hayır vardır
Dertliyim derdime bulunmaz çare

Sazım aldır dertli dertli elime
Bırakınız beni kendi halime
Yağmur yağsa kapılırım seline
Dertliyim derdime bulunmaz çare

Divaneler gibi düştüm yollara
Ayrılmışım türlü türlü kollara
Katlanamaz oldum gayri dertlere
Dertliyim derdime bulunmaz çare

Halimi anlamaz eş ile dostlar
Gayri fayda vermez mal ile mülkler
Başım alamadım çileden dostlar
Dertliyim derdime bulunmaz çare

Gönül verdin aşikâre dilbere
Küçük yaşta düştüm gurbet ellere
Tek ümidim gönlüm hakka yalvara
Dertliyim derdime bulunmaz çare

İsmet der Mevla’ya eyleyin niyaz
Dünyada aldırsın onada bir haz
Dertli olmayınca çalınır mı saz
Dertliyim derdime bulunmaz çare