Bulunmaz Şiiri - Sami Gökay

Bir köşede gizli gizli ağlarım.
Gözyaşımı silen kimse bulunmaz.

Feryat ederim böyle kadere,
Feryadımı duyan kimse bulunmaz.

Ağlıyorsam eğer, vardır sebebi;
Bunun sebebini soran bulunmaz.

İçin için yanıp kül olurum,
Bu ateşi söndüren bulunmaz.

Ben bu karakoldan tez­kere alamam,
Belki de bunu anlayan bulunmaz.

Böyle yaşamaktansa ölmek iyidir;
Belki de öldüğümü gören bulunmaz.

Gün gelip de bir gün ölürsem,
Belki de hakkını helâl eden bulunmaz.

Eğer ben ağlıyorsam derdimden,
Belki de bu derdimi bilen bulunmaz.

Şu garip gönlüm hep dolu keder,
Gönlümdeki kederimi bilen bulunmaz.

Ben bir gün bu dertten ölürsem,
Ölüm sebebini bilen bulunmaz.

Âşık Sami söyler bu sözü:
Hakka doğrudur hep özü,

Gören görür bu ağlayan gözü,
Akan gözyaşımı silen bulunmaz.
21.04.1991