Şiir yaşanana isyanın tek tesellisidir
Göçebe kafiyelerin sıkça uğradığı mülteci coğrafyadır sevda
Kum saatlerinin sürekli ters çevrildiği bir şehirdir
Gayri meşru çilelerin eşkıya çetelerce gözyaşlarına dayattığı bu kuralsız cumhuriyete
Yitirecek kıymetli şeylerinin ederlerini hesaplamayanlarca girilebilir
Çünkü dörtlük bitmiş
Leylakları öldürdüler, asmaları kırdılar
Zamanı bende gizli bir Anadolulu gülüşün vardı ya
Bir ona dokunamadılar
Kadıköyde tek başına bir isyandım o zaman
Sabaha karşı balığa çıkardım, belki ondan korktular
Bizim dostlarımız vardı, yaralarımızı deniz suyuyla sardılar
- söz kalleşe dönüşmeyince büyür
gözyaşı da gamze de bunun farkındadır –
Gözleri ıslak ve yabani
Saçları dağınık ve kirli sakallıydılar
Rüzgar biriktiren bir çift kıvılcımla kanatlandılar
Öyle bir coğrafyadır ki o
Kuşlarını bırakmaz
Onlarla göçer gider
Toplar ışıklarını çiçeklerini
Kuşlarını da alır
Yüzüne geri döner
Sabahları şiir yazamazmış ortaçağ şairleri
Duygu yükünü yakalayamazlarmış
İnadına gündüz yazacağız içimizde ne varsa
Biz sevdayı karanlıklarda bulmadık ki
Işıktan doğan her çocuğun babasıyız
Sakarya Nehrinin türkü söylediğine inanırsan
Her şeye inanırsın
Ben buna inanmiştım
Beni sevdiğine de
- Tarihe iz düşürdük
Gergefe naz düşürdük
Gökten yıldız yağdırdık (o senin ak alnına)
Dedik ki az düşürdük -
Maceracı çocuklar gibi
Yolcusundan mazlum bir uzun yol treni
Trenin adı Fuzuli
İstasyonda bir yudum çiğ tanesi
Damladan düşen damla misali
Ağlamaklı bir göz yaşı hala
Güle bir gül damlasın
Güne bir gül damlasın
Sen gülden bir damlasın
Yunus ol da de beni
Yaprağım dilsiz açar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!