Bülent Arkan Şiirleri - Şair Bülent Arkan

Ne canlar gelip geçti dünya denilen handan
Kimi mutlu mesuttu kimi usandı candan

Her doğan emanetti bir mühlet ağırlandı
Ezan ile gelenler salayla uğurlandı

Dokuz ay karnında beni taşıdın
Kimbilir ne çektin neler yaşadın
Daha cenin iken beni okşadın
Sancılar çekerek doğurdun anne

Hakkın ödeyemem bende hakkın çok

Gün batımı belirdi bulut içinde resmin
Uzattım ellerimi söküldü tırnaklarım
Beyhude seslenişte dilimde dondu ismin
El ayağım tutuldu yakıldı parmaklarım

Varla yok arasında gözden kayboldu araf

Galiba ahirzaman
Haller garip haller yaman
Talan üstünde talan
Yalan içinde yalan
Hem de kuyruklu yalan
Acıyor şuram

Biz olmak kolay değil bize ben benler gerek
Biz kabının içini binlerce ben doldurur
Birlik mayası için evliya enler gerek
En dahi ben ben ise cep için bin öldürür

Ahvalimiz ayandır gizlimiz saklımız yok

Her şey öyle sıradan ki ati mazinin tekrarı
Gözlemekten çok yoruldum her yer gafletin nektarı...

Yine yangınlardayım içim daraldı inan
Millet sanki enayi kandıran kandırana
Bıktık usandık artık sınırsız dolu ekran
Birbirini yiyerek sindiren sindirene

Evimizin içinde her dem aynı simalar

Hayat yolu taşlı tarla
Saçlar ağarmadı karla
Göçeceğiz büyük sırla
Şeytan nefs'e kanıp bezdim

Mal mülk için ettim gayret

Bilemem dünyanın sonu nereye
Çakallar dadanmış girmiş haneye
Masumlar çaresiz sinmiş köşeye
Görmesem bir türlü, görsem bir türlü

Zalimler mazluma bombalar atar

Ülkemiz dört bir yandan istilaya uğrarken
Atatürk zor şartlarda yeni bir ordu kurdu
Yirmi altı Ağustos güneş henüz doğarken
Şehadet pahasına yola koyuldu ordu

Kara gece sabaha ufkunu açıyorken