Buldum Şiiri - Bahadır Boranlı

BULDUM-17.02.2025
Seyrederken dünyayı gör ben bende değilim,
Hangi kapıya varsam dilsiz, açamaz oldum.
Bir mânâ arardı hep benim bende yüreğim,
Aradım meâlini yalnız isminde buldum.

Rahmetin yağmur olup yağsa gökten üstüme,
Zikir olup isminle aksa derviş gönlüme,
Pişmanlığa söz yetmez dua dolsa dilime,
Aradım huzuru da yalnız tövbemde buldum.

Aşkın ile yol alıp susuz kalsam çölünde,
Nasipsiz balık olsam rahmet dolu gölünde,
Zerre olup savrulsam rüzgârının önünde,
Aradım rızkımı da yalnız kapında buldum.

Mecnun olup yolunda kaybetsem de yönümü,
Yalnız sana verdim ben sevgin dolu gönlümü,
Seni bulmak muradım tükettim tüm ömrümü,
Aradım cemâlini onu kıblemde buldum.

Gece gündüz demedim nice yollar yürüdüm,
Bir lokma ekmek ile bir yudum suyu böldüm,
Derviş oldum melâmet hırkasına büründüm,
Aradım vuslatı da sonsuz sabırda buldum.

Güneşe hayran bakıp cemâlini umardım,
Mahzun oldum dünyada kırık kolum kanadım,
Sana olan aşkımla kor ateşte yanardım,
Aradım saâdeti yalnız zâtında buldum.

Bahadır BORANLI