Beyaz gül, Kırmızı gül,
Güller arasında bülbül,
Kokusuyla mest eyler gül,
Şen şakrak öter bülbül...
Gül aşkın ateşidir,
Ruhumuza ahenk verir,
Adına türkü söylenir,
Mecnundan beter bülbül...
Leyla çölde sevda arar,
Züleyha kuyuları tarar,
Ferhat bak dağları yarar,
Haydi bir muştu ver bülbül...
Gören gözler cilalanır,
Koklayan kalp sevdalanır,
Yolu Aşkullah'a varır,
Varlığın güle yeter bülbül...
Kayıt Tarihi : 30.11.2021 04:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Aşk". "Işk" kökünden türetilmiş bir kelime olup mana olarak da; sevenin sevdiği kişiyi- tıpkı sarmaşık bitkisinin kendisini ayakta tutan canlı payandaları olan ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
"Sevda", yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)