Bulamadım Emmiler

BULAMADIM EMMİLER
Yurdumun her yerini karış karış dolaştım,
Huzur dolu bir nefes alamadım emmiler,
Bazen kabarıp taştım, bazen çok durgunlaştım,
Bir türlü orta yolu bulamadım emmiler.

Geçerli tek sermayem edep idi, ar idi,
Ehli namus kul olmak, vicdanıma kâr idi,
Şu üç günlük dünyada bir tek suçum var idi,
Eller gibi fırıldak olamadım emmiler.

Beni tatmin etmedi gelir ile giderim,
Erenlere danıştım böyle imiş kaderim,
Diyince tavan yaptı günden güne kederim,
Huzur ile uykuya dalamadım emmiler.

Talihsizlik denen şey bırakmadı peşimi,
Kara bulut toplanıp kapattı güneşimi,
Senelerce sabrettim sıkaraktan dişimi,
Ağlayıp gözyaşımı salamadım emmiler.

Etrafımı kuşattı, gül yerine pıtırak,
Dört duvar, arasında yalınız oturarak,
İnzivaya çekildim, Müçtehit kul olarak,
Varıp dost kapısını çalamadım emmiler

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi