Bulamadım Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BULAMADIM
Dönüp geçmişime nazar eyledim
Hak affına mazhar hal bulamadım
Pişman oldum inim inim inledim
Bir tek tutunacak dal bulamadım

Beyhude yoruldum beyhude gezdim
Zengini kayırdım yoksulu ezdim
Ömür kovanını iyice süzdüm
Lokma barındıracak bal bulamadım

Kendimi benzettim ıssız bir çöle
Nefsime uyarak kapıldım sele
Geçmek üzere vardım derin bir göle
Beni geçirecek sal bulamadım

Kime arz eyleyim bilmem halimi
İhtiyarlık iyice büktü belimi
Hayır, hasenata açtım elimi
Sadaka verecek mal bulamadım

Dünya bir labirent dolaştım durdum
Yoruldukça bir köşeye oturdum
Gelip geçenlerden bir çıkış sordum
Beni kurtaracak yol bulamadım

Daima büründüm halden hallere
Düşündükçe battım yerden yerlere
Muhtaç oldum kopardığım güllere
Bir tek koklayacak gül bulamadım

Oturup ta arifleri dinledim
Dinledikçe inim inim inledim
Gözyaşıyla ahu Efkan eyledim
Gözümden akacak sel bulamadım

Müçtehit olarak derdimi dile
Getirdim yüce hak yazmasın çile
Tövbe edem dedim ben dua ile
Duaya kalkacak kol bulamadım

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi