Bugün Üşümüştü Ceviz Ağacım

Eser hafif yeller
Kucakladığım gölgem huzur yatağı
Gün doğar
Gün döner
Gölgelerim
Daldalarım
Kaybederim sığınanları korkularından

Gelincikler türlü çeşit
Şaklabanlıklar yapar dostlarım
Papatyalar fısıldar beyaz sarı
Sincap gözleri tepemde
Meryem nine çapadan yorulmuşsa
Başlığında yapraklarımın türküsü
Uyuturum birazdan
Hatta ninniler inlerim başucunda
Kış aylarına toplarken kozlarımı
Hani diyorum
Canlarımı yiyen insanlar
Dövmeseler dallarımı
Toprak damlar
Kiremit çatılar
Selamlaşırdılar
Uzanıp ta eremem apartmanlara
Onların selamları
Fırıldaklı kara bacalara

Sararıp solmak şimdilerde
Kızıla döngün yapraklarım
Dengesizlikler gırla
Üşümeyi bile anlayamıyorum
Ve tat almayı sıcaklardan
Pıtlar mı tomurcuklarım
Bu yıl acaba

Düşünüyorum da
Kermelerimden süzülen kararmış gözyaşlarım
Ağlamanız köklerime acı
Fırsat mı kalacak yarı yaşımda
Fırsatçı insanlarsa
Şu sıralar yanıbaşımda

Gösgöbekli ikisi
Boysuz ve soysuz
Arkalarından bağdaş elleri
Testereli olanı belli
Emir erleri
Üçüyle yazılan ferman
Çarpılandım
İlk çatalıma yakın en dolgun yerimden
İki yüz yaşındayım
Bas bas bağırmak istedim
İki yüz daha var zalimler
Daha çok yaşarım dedim

İnanılmadım
Duyulmadım
Acep ulaşmadı da sesim

Ulu bir ağacım
Adım ceviz
Kesmeyin ne olur beni
En verimli çağım
Görürsünüz seneye
Nice nice
Cevizler veririm

28 şubat 2012 Başkarcı -Denizli