Karanfilime
Bugün kırmızı giymemişsin
Ellerinde çiçek de göremiyorum
Bir karanfilden daha hazin yüzün
Nerdesin, seni tam seçemiyorum
Maviyi seviyorum, seni getiren trenin rengi
Beyaz, üzerindeki elbise,
Pembe yanakların,
Bin kahve yudumundan çok daha güzel gözlerin
Yerler mermer rengi
Deniz lacivert,
Ama,
Sen kırmızı giymemişsin
Yolların canı kesilmiş,
Maskelerin ardını tanımak imkansız
Anonslar, ilanlar, sıralar,
Hasretlikler, ahretlikler
Bir gökkuşağı geziyor gönlünde
Siyah yağmurlar bırakıyor şemsiyesiz başına
Yine de, kırmızı değil elbisenin rengi,
Anadolunun kapısını arıyorum şimdi
İstanbul büyük şehir, dediler, geldim
Biliyorsun ya, beni çeken sendin
Sensiz ne anlamı vardı şehirlerin
Ne anlamı var, günlerin, gecelerin!
Yıldızlar kırmızı değil, biliyorum
Neden elbisende yıldızlar yok
Gözbebeklerin neden büyük?
Bir siyahi alınteri görmüş gibisin
Zamanı yitirdim, sen sönmüş gibisin
Bir ıslaklık gözlerinde,
Ağlamış gibisin!
Bugün kırmızı giymemişsin,
Zamanı giymişsin üzerine,
Tekerlerin üzerinde kayan bir hale bırakmışsın ardında
İzlerine gözlerimi sürmüşüm
Geçtiğin yolları metre metre öpmüşüm
(28.09.2003)
Yavuz Mehmet ErtürkKayıt Tarihi : 7.10.2003 16:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!