Uğur Balcıoğlu Şiirleri - Şair Uğur Balc ...

gelirken
mavi iki bin bir al bana
kısa

sesin yine
sular altında bıraksın istanbul'u

yine düşüyor ipek mendil
bir yeşildir
sızıyor yine
güneşin
dudağının
kenarından

Robenson’unkine benzer bir yalnızlık değil
benimkisi

ben üç tarafı sularla çevrili
yetmiş milyonluk bir yarımadanın
iki anakaranın tam ortasında

ben gidiyorum
ya öl
ya gel.
ya öldür kalayım
yanıma yat.

ben gurbete giderdim
telefon direkleri
ağaçlar
sıra sıra dağlar bizim eve giderdi.
ben gurbete giderdim

şu
işaret parmağımdaki
bir hatıra geçen yıldan
bir misina izi

anlaşıldı geçmeyecek

memleketim ayrık otu içimde
büyür çocukluğumdan kalma sürgünlerle
saçak saçak
bi kökü babam
ığranır da ığranır

ben ne zaman
çıkacak olsam böyle
yollara yollara
uzaklarda yuvası bozulur bir kuşun
kar yağar Evir'e
dökülür bacımın kınalı saçları

neyse ki okulda açacağım gözlerimi
neyse ki bu sabah
yolumu gözleyen üç akasya
ve mavi bir
uğultu saracak beni
sıyrılacağım ne varsa dertten kederden

kendime ömrümden
bir hafta ayırabilirsem birgün
ölene kadar izini süreceğim bir kelebeğin

sonra şehirlerden uzak
bir su kenarında uyanacağım