Sabahın serin havasında
Öğlenin sıcağında
Al al yanaklarınla
Atların yelesi gibi saçlarınla
Uzaklarda kalan o yerde hep sen vardın.
Güneşimdin
Dağ yolunda kır çiçeğimdin
Tarlada buğday başağım olacaktın.
Olmaz olası amaçlar seni şehir hayatına ittiğinde yine sen benim meleğimdin.
Emanet edildiğin eller sen kır çiçeğimi kopardılar
Gençlik hayallerin
Beyaz gelinlik içinde parlayacak ay misali yüzün soldu;
Yıkıldı tüm hayallerin... Hayallerimiz...
Güneşim battıktan,
Kır çiçeklerim solduktan,
Tarlalar kıraç kaldıktan nice sonra
Kararmış dünyada seni bir kez gördüm
Ne sen bana bir saniyeden fazla bakabildin
Ne ben sana selam verebildim.
Kayıt Tarihi : 9.2.2004 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!