Budala her gün yeni bir şey kaybeder, dili yüzünden
Saçma sapan fikirleri, bitmez tükenmez kibirli hali
Ömür boyu hep kendi haklı, başkaları hep haksız takıntısı
Doğduğu günden beri kaybettiği şeylerde hiç öz eleştiri yapmadan
Bir defa bile kendinde tek kusur bile bulmamış olmasından.
Düzelmesi gereken başkaları değil, bir türlü susmayan acı dilidir
Budala olmasaydı ömür boyu hayatla bu kadar çok kavga etmez
Haklı haksız acı çekmez ve kavgalarla başkalarına da acı çektirmezdi
Kızdığı kişilere ağzına gelen ne kadar kötü söz varsa hepsini söylemezdi
Budala olmasaydı her yaptığı şeyin doğru olduğunu sanmaz, biraz susardı.
Akan o tatlı su, dere, ırmak, nehir bile bir yerde durur, akmaz da
Dili acı budalanın kopardığı yaygara ve edepsiz kavgası asla bitmez
En sevdiği dostu, arkadaşı, kardeşi ona sus biraz dese de yine susmaz
Çünkü sürekli kavgayı ve laf saymayı, kendisine yaşam tarzı seçmiştir
Elinden gelse kızdığı tüm insanları bir kaşık suda boğardı ve üzülmezdi.
Herkesten kazık yediğini düşünenler budaladır, iyi insanlar hatayı önce
Kendinde arar, düşünür, daha sonra başkalarının hatasını hakça arar.
Kayıt Tarihi : 10.8.2019 01:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
