Budala Şiiri - Önder Karaçay

Konmuşsun bir dala, kim seni ne sana,
Ne diyeyim daha onca yaptığın dayatmalara,
Kendine yontmak adın, yüzün utana,
Sen bu yollarda olmuşsun bu/dala.

Dalı uzayan ağaç gibisin, dalların budana,
Yanlış yerde debeleniyorsun kendine baksana
Ahtapotun kollarında düşmüşsün ağa
Tuzakların içinden çıkamıyorsun bu/dala.

Emanetin sahibiyim bel altı vurmam sana
Hakkıma el uzatırsan yapışırım yakana,
İki cihanda da iki elim, iki yakanda olacak
Düştüğün kuyudan nasıl çıkacaksın bu/dala?

Geleceğimizi tehdit edenlerle iş yaparsın,
Bir cambaz gibi bir o tarafta, bir bu tarafta
Doyumsuzluğunun eseri hep bana, hep bana,
Harcandığında hangi dala konacaksın bu/dala

Önder Karaçay