Bu Vatan Bizim! .. Şiiri - Enver Özçağlayan

Nasıl bir hüzündür çöktü üstüme,
Şafağı karanlık, sabahı bozgun?
Kasvet yığın yığın, dert küme küme,
Gördüğüm insanlar sırtlandan azgın.

Altımız, üstümüz hep yangın yeri,
Böyle bir Cehennem ortasındayız.
Zaman, sanki yakın tarih benzeri,
Tek dişli canavar sofrasındayız.

Yine saldırdılar arka arkaya,
Hak, hukuk, adâlet nerede ya Rab?
Uçaklar, gemiler, kimisi yaya,
Yine ediyorlar kaç mülkü harap?

Çıkar bölüşmesi, her yerde talan;
Tek Avrupa değil, Rus, Amerika.
Sembolü hürriyet; en büyük yalan,
Başı siyah, kıçı beyaz tefrika.

Müslüman yine kör, hadsiz ve çapsız,
Değil etrafını, kendini görmez.
Dosta taş koymada yine hesapsız,
Kâfiri tutar da, dosta el vermez.

Kararan umutlar petrolden kara,
Bitmez cefa sana, menfaat ona.
Gel de bu yarışta adâlet ara,
Kalacağın belli yine en sona.

Uğraşmak boşuna, bu kazlar uçmaz,
Firavun rûhu var bazılarında.
Yurduma göçenler kovsan da kaçmaz,
Ülkem, vatan oldu arzularında...

21.10.2016 Fatih-İST.