Bu Vatan Bizim Şiiri - Ozan Arif

Burası Türkiye, biz de Türk'üz, Türk!
Bu memleket bizim, bu vatan bizim,
Bu toprakta doğduk, burda büyüdük,
Bu memleket bizim, bu vatan bizim.

1071, Malazgirt'ten bir gedik,
Açıp girdik, bu toprağa yurt dedik.
Bedel ise, bedelini ödedik,
Bu memleket bizim, bu vatan bizim.

Türkiye'ye neden Türkiye denmis,
Bu isim bu yurda gökten mi inmiş?
Demek ki apaçık bedel ödenmiş!
Bu memleket bizim, bu vatan bizim.

Bedeli sayısız şehit olmuş can,
Bedeli bayrağı al eyleyen kan,
Ne isterse verdik, bizden bu vatan,
Unutamam unutamam unutmam.

Laz'da benim, Çerkez'de ben, Kürt'te ben,
Bunlar aza, bunlar el kol, Türk beden,
Ağzı olan konuşmasın bilmeden,
Bu memleket bizim, bu vatan bizim.

Mülayim bulupta Türk'teki huyu,
Kuyu kazmasınlar, ardından kuyu,
Kabarmasın Türk'ün ayranı suyu,
Bu memleket bizim, bu vatan bizim.

Kimse şaşırmasın, kimse şaşmasın,
Bağrımda barınan yılanlaşmasın,
Türkiye'de, Türk'ün sabrı taşmasın,
Bu memleket bizim, bu vatan bizim.

Bırakın yılanı, en küçük böcek,
Bu toprakta yaşıyorsa bilecek,
Türkiye Türklerin yurdu diyecek,
Bu memleket bizim, bu vatan bizim.

Ey Arif bazısı demiyor ama,
Der gardaş, dert etme, hiç düşme gama,
Seve, seve dedirtiriz adama,
Bu memleket bizim, bu vatan bizim...