Bu Türkü Ağır Şiiri - Muharrem Nalçacı

Toprak, toprak olalı böyle ağıt görmedi.
Vah güzelim!
Yüreği ateş gınalım.
Bir sevda ki; bu kadar mı ağır olur?
Adamı bu kadar mı derinden vurur;
Aaah! Ah!
Geceler cehenneme zindan.
Alnımız da yarasalar
Kavak dallarında saka kuşları
Yitip giden günlerini sayar.
Aney! Bu gidişat unutuluş;
kıyamet

yazamam

Heeyy! Kör dağların bulutu!
Görmez misin ?
Duymaz mısınız?
Kalpler taş olmuşta yeryüzüne yağar
Haydi, durma, evrenin suskunluğuna bağır.
Sevdası toprak olmuş canlar
içinde
………………..bir gelin ağlar.

Heey! Gurban!
Türk müsün? Kürt mü
Yoksa acem şalı sırtında Çerkez mi?
Ne fark eder ki;
Aneeey! Aney gurban!
Kulağım da kızıl kurşun sesleri
Yanağımızda parça parça,
yapışmış
…….kan gülleri.

Vah! Vah!
Vah ki vah!
Gözlerine kurban olduğum.
Bu türkü başka,
Bu türkü baştan başa dolanır Anadoluyu…
Ve taze gelinlerin şurasın da;
Barışa özlem
Kardeşliğe dil,
Ve insanlığa pınar olur.
Akar gelir.
Dur hele yolcu!
Eğil,
Bir tas su içelim..

Oooy! Nerelere gidelim.
Memedim!
Bu topraklar hepimizin.
Sen ki; öksüz bir çocuk gibi boynu bükük yatarsın.
Kalk gurban! Kalk yiğidim..
Sen ki esmer gelinlerin yüreğinde,
İçli içli söylenen türkü,
Sen ki; Kurtuluş Savaşında kaytan bıyıklı efelerin,
düşman üstüne at sürüşü gibi,
asilsin…

Vay gurban!
Sana gıyamam.

Aney! Aney! Bu acı derin
Dayanamam.

Gün ışığında hüzün,
Gün ışığında figan
Dinle gurban;
Kulak ver..
Bu türkü senin,
Benim
Türkiyemin

ona yanaram…