Ninelerin özenle diktiği, dedelerin giydiği,
Bir örtüydü o, taşırdı geçmişin derin izlerini.
Çobanın sırtında kepenek, huzurdu omuzlarında dervişin,
Vardı bu topraklarda giysilerimiz, tarihimizle yoğrulan.
*
Aba altında yatan yiğit, görünmez bazen gözle,
Kişinin özünü zira, belirlemez asla elbise.
Gerçek kahramanlık giyimde değil, ruhta gizlidir,
En sade giyimle bile asil kalır, yiğit hep yiğittir.
*
Bazen gizlice, bir değnek uzatırız altından abanın,
Alttan alta bir uyarı, bir gözdağıdır bu babanın,
Uzun yollar kat edip dervişler, çilelerle pişerler,
Pirlerinin sözlerini dinleyip, her emrine uyarlar.
*
Değerli şeyleri ucuzken almak isteriz her zaman,
"Aba vakti yaba, yaba vakti aba" deriz, aklımızdan.
Fakat gerçek kıymetini anlamak gerektiği zaman,
"Abanın değeri yağmurda bilinir" sözüne sığınırız.
*
Bazen istenmediğimiz yere, sessizce yerleşiriz,
Ama bir kere sevdaya düştük mü de, tutkuyla severiz.
Bazen de, gönlümüzü kaptırırız bir güzelin elbisesine,
İçindeki ruha tutuluruz, dış görünüşe değil sadece.
Kayıt Tarihi : 13.7.2025 01:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!