Bu kent herşeyiyle bana yabancı
Dostluğu,sevgisi ve de vefası.
Çiçeği,meyvesi...gülümsemesi
Hepsi sanal,bütünüyle yalancı...
Üst kattaki aile,
Alttakini tanımaz.
Böyle yığın içinde
Elbet sevgi barınamaz...
Bu kentin insanları,olmuş birer hayalet
Bir 'merhaba' demeyi beceremezler
Dirhem dirhem feragat
Yığın yığın ihanet....
Parçalanmış aileler
Açlık sefalet yüzünden.
Garip kalmış yetimler
Kan akar gözlerinden! ..
Kimsenin kimseye,güveni hiç kalmamış;
Kadının kocasına,
Kızının babasına,
Ne de ananın balasına.
İtimat uğramamış
Buranın piyasasına...
Sokak ortasında adam yabancı
Zengin sofrasında madam yabancı.
Divanda çalınan sazlar yabancı
Dudaktan gönüle sözler yabancı...
Hayır...hayır! ...
Bu kent benim olamaz.
Benim olan insanım,sevmeyi unutamaz.
Hak haklının olmalı,hep güçlünün olamaz
Bu şehirde hak,hukuk her ne varsa YABANCI! ..
Kayıt Tarihi : 27.5.2005 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suna Doğanay
Açlık sefalet yüzünden.
Garip kalmış şu yetimler
Kan akıyor gözlerinden! ..
her günkü yaramız kaynadıkça kaynıyor allah iyiye götüre şiirin zamana yakışmış dursun bey kardeş kutluyorum sevgi ve saygılar
Tuncay Akdeniz
Turhan Toy
değerlerimize yabancılaştık ama hala kültürünü
koruyan benliğini muhafaza eden insanlarımız var diye düşünmek ve buna inanmak istiyorum.Tamamen mi yozlaştı bütün değerler.
Kutlarım ne diyelim İnşallah kendimize gelir kısa sürede..Selamlar
TÜM YORUMLAR (7)