Gökdelenler çökmüş ruhuna bu şehrin
Bu şehir tutsak
Damarlarında dolaşan kurşuni katranla
Bu şehir bitkin
Güneşe isyan gölgelerin kapladığı kaldırımlarda
Şuursuz vitrinler dolaşır
Obur betonların yuttuğu mevsimler
Sıcak, soğuk, ılımanlar
Grinin sert zeminlerinde çakılmış
Baharlar görürsen de yer yer
Bu şehir ve bu gökdelenler yamyam
Kendi evladını yer
Çatlamış asfaltlarda arsız adımlar
Amonyak kokulu köşeleri dönerken bu şehrin
Gözleri alır ışıklı kavşaklar
Gündüzün kol gezdiği kulvarlarda
Geceleri pusular kurar
Yutmak için sarmaşıklarını kaygan duvarlar
Bu şehirde kaldırımlar su gibi akar
Servetlerin demlendiği adımlarda
Donuk renkler düşer göz retinana
Küser gözlerine retinan
Ve güneşin perdelendiği duvarlarda asılı kalır
Kimliğin, kim olduğun
Kimliğine küsersin bu şehrin
Kimliğini alırken arsız adımlarla senin
Kayıt Tarihi : 18.2.2018 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!