Bu Şehir Şiiri - Erkan Arslan

Bu şehir sessiz bir sukunet vadisidir.
Burda hayat seslerin,can çekişindedir.
Bir dava arkadaşıydım,bilmezi bilir.
Gireni çıkmaz oldu,gideni gelmez ki.

Bu garip aleme,gizlice gireceğim.
Sır olup,giz olup,ansızın gideceğim.
Yeniden doğmak için,bir kez öleceğim.
Bu göç,ayrılıktan yana bana davettir.

Çok derindir ölülerin uykusu derin.
Ölüm ne ney dinler,ne dert dinler bilin.
Uyuyana seslenmek için,artık uyan.
Burası renkli,suda balık gibi hafif.

bu şehri sessizliğiyle titrer bulmuştum.
Ve şehrin bakaçak,gören gözü olmuştum.
Bu maveraya asılmış,ipler duymuştum.
Hey yıldızlar sizde,düşmeyeçekmisiniz.

Bütün güzelliklerin,esrarı açılır.
İnsan son kez hayata eder elveda,
Ve uzanır doğmak,için mermer kundağa
Başlar şükür için,Rabbine yalvarmaya.

Kasım 1999