Bu Pınar Şiiri - Adem Ulutaş

Hararetim dinsin diye içeni
Ne susatır ne kandırır bu pınar
Hu deyipte şu dünyadan geçeni
Bir gerçeğe uyandırır bu pınar

Membaıdır iki kaşın arası
Zemzeme karışmış balın şırası
Fırsat varken doldurmanın sırası
Gönüllere aşk bandıdır bu pınar

Nura döner nur damlasa eline
Allah deyi zikrettirir diline
Ol kokusu benzer cennet gülüne
İnanmazı inandırır bu pınar

Hakkın verdiğini kullara sunar
Giden gider konmak isteyen konar
Tövbe eyle harap kalbini onar
Cemalini nurlandırır bu pınar

Ayyaşlar, sarhoşlar, belalar, şerler
Orda huzur bulur gönüller, serler
Dertlinin derdine devadır derler
Delileri uslandırır bu pınar

Aşkın badesine talip insanlar
Mana lezzetini tadanlar anlar
Akışından huzur bulur tüm çanlar
Hastaları canlandırır bu pınar

O rahman denizi bir katreyiz biz
Karışır içine oluruz deniz
Adem der hayatım giz üstüne giz
Âlemini sırlandırır bu pınar